عصر تلگرام‎بندان

یک توضیح: از زمانی که بلاگفا ناکجا آبادش را زمین گذاشت؛ ما را هم دچار فراخناکی! مضاعف نمود و وبلاگ‎نویسی‎مان را زمین گیر کرد و چون هنوزهم بلاگفای عزیز دارد شوت می‎زند و از آنجایی هم که اینجانب با داشتن کانال و اظهار فضل‎های یک طرفه مخالف بوده و می‎بایست هر چرندیاتی که افاضه می‎کنم بازخورد و فحش های خارمادریش را هم بلافاصله دریافت کنم لذا در عالم وبلاگ‎نویسی می‎مانیم و فقط سرور را تغییر دادیم. فلان لق همان بلاگفای معظم ولی نهایتا اگر روزی رو به راه شد احتمالا برگردیم به خانه اول‎مان.
از این کوه‎نامه‎ای‎های پارتی باز هم آبی گرم نشد که نشد و فقط هوای پرشین بلاگ را دارند. حتی برای ما هم کاری نکردند. فقط به نفع رفیق‎های خودشان کار می‎کنند.

علی ایحال با آمدن به اینجا ما با پیشنهادات جدیدی هم آمده‎ایم.

اول: در دهه اخیر و با آغاز دوران پارینه وبلاگی، و ظهور نئو وبلاگ‎نویسان و داغ شدن این بازار،عده‎ای به سرشان زد که حیف است که اهالی قلم از ظهور اندیشمندان وبلاگ‎نویس کوه و دره و سنگ و کلوخ و آجر محروم باشند برای همین فرهیختگان قوم گرد هم آمدند و یک میزِ گرد هم ساختند و صعود قلم راه انداختند و الحمدالله هیچ دستاوردی هم نداشت جز دورهمی نشینی و گپ زدن! با ظهور عصر تلگرام‎بندان جاندارانی تحت عنوان کانال‎داران ظهور و بلوع نمودند که متکلم وحده بوده و هر چی را دوست داشتند به خورد ملت می‎دادند و هیچکس هم در کانال اینان امکان اظهار نظر نداشت و هر چی هم می‎توانستند اظهار فضل می‎کردند و مطالب هم را، کف و به خورد خلق الله می‎دادند و خصوصا کسانی که در وبلاگ‎نویسی حرفی برای گفتن نداشتند به این سو مهاجرت و به صورت مونولوگ شروع به اظهار فضل کردند و بعضا به دوستان هم پیشنهاد می‎کنند که مطالب گوهربارشان را در سایر گروه ها پخش کنند.

شعر: به کانال من اگر اَد می‎شوید و یا می‎آیید نرم وآهسته بیایید مبادا ترک بردارد در و دیوار و درز کانال من

در همین راستا پیشنهاد می‎کنیم که صعود تلگرام‎داران را به جای صعود قلم وبلاگ‎داران راه اندازی کنید. الان فصلش هم هست و کلی می‎توانید با هم و به هم کانال بزنید!

دوم:می‎دانید که هر قدر کارها را سخت‎تر کنید ابهتش بیشترمی‎شود. مثلا برای همین مسابقات سنگ‎نوردی نونهالان که البته با این همه زحمت ما بچه‎مان یک روز مانده به مسابقات تب و لرز کرد مریض شد افتاد خانه و به ما وصال نداد هم پول‎مان رفت هم وقت‎مان. اما قبلش یک پای‎مان دنبال بدبختی بود در همان حال پای دیگرمان در مطب برای گرفتن گواهی صحت و سلامت و یکی هم تو هیات تهران برای گرفتن رضایت نامه شرکت فرزند در مسابقه!(حتما می پرسید ادم که دو پا دارد!) که نفهمیدیم چه صیغه‎ای است چون بچه که نمی‎تواند بدون حضور پدر و مادر به مسابقه برود و وقتی پدر و مادری بجه‎اش را می‎آورد یعنی رضایت دارد دیگر!و با فرض وجوب این امر کلا دولت الکترونیک و تکنولوژی اینترنت برای کاهش مراجعات ارباب رجوع یعنی کشک. لابد فقط به درد چت می‎خورد و مخ زدن در تگرام.

سوم: آقا به این رو قبله دیدیم که می‎گیم! یک آقایی خودش را جر داده یک مطلب علمی ترجمه کرده دو کامنت و یک لایک تو اینستا برایش گذاشتند آن یک لایک قطعا خودش بوده که عقده ای نشود اما دو کامنت هم این بوده عع چه جالب! و دومی بیکاری ها ولی یک خانم آمده نوشته باز سر ماه شد و دوره آمد و دل و کمر ما به درد آمده سنگ و کوه تعطیل! تا نگارش این پست ده هزار و پانصد لایک و کامنت بمیرم الهی خورده و در هر دقیقه دارد صد لایک دیگر اضافه می‎شود و بیشتر این لایک‎ها هم سهم آقایان بوده. گفتیم ما مردها را از اینستا و سایر صفحات مجازی بگیرند صفحات این خانم‎های معظم دو تا لایک هم نخواهد خورد.کمی جنبه مردانه هم بد نیست.

چهارم: یکی از یخ‎نوردان اناث ملی پوش هم در پایان مسابقات اخیر یخ‎نوردی فرمودند:

"در شرایط سخت آب و هوایی جایگاه سوم جهان را کسب کردیم"

بمیرم الهی چقدر سختی کشیدید یحتمل آنهایی که اول و دوم شدند این شرایط را تجربه نکردند و در حالی که از خنکای لذت بخش هوای بهاری لذت می‎بردند و لیمونادشان را مزمزه می کردند و در حین صعود تلگرامشان را هم چک می‎کردند با بالابر به تاپ مسیر رسیدند و اول و دوم شدند. همه امکانات مال این اروپایی‎هاست که خب از عدالت به دوره! خداروشکر گرفتار ناداوری نشدیم!

البته یادمان نمی آید خودشان در انفرادی چندم شدند ولی خدا خیر بدهد صفدریان را برای عنوان تیم یک کاری کرد.

دست آخر: این پست با متلک‎هایش هم جای هیچ اعتراضی ندارد خیلی حرف بزنید از طریق مسئول پناهگاه پلنگ چال هماهنگی می‎کنیم با وکیل فدراسیون دخل‎تان را می‎آوریم!!